- przywołać do porządku
- призва́ть к поря́дку
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
przywołać do porządku
Смотреть что такое "przywołać do porządku" в других словарях:
przywołać — kogoś do porządku zob. porządek 10 … Słownik frazeologiczny
przywołać — dk I, przywołaćam, przywołaćasz, przywołaćają, przywołaćaj, przywołaćał, przywołaćany przywoływać ndk VIIIa, przywołaćłuję, przywołaćłujesz, przywołaćłuj, przywołaćywał, przywołaćywany 1. «wołając spowodować czyjeś przyjście, przybycie, zbliżenie … Słownik języka polskiego
przywoływać – przywołać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}do porządku {{/stl 13}}{{stl 7}} żądać od kogoś, zmuszać kogoś, aby poprawił swoje nieodpowiednie zachowanie, by się uspokoił : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przewodniczący kilkakrotnie przywoływał do porządku… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
napomnieć — dk VIIa, napomniećmnę, napomniećmnisz, napomniećmnij, napomniećmniał, napomniećmnieli, napomniećmniany napominać ndk I, napomniećam, napomniećasz, napomniećają, napomniećaj, napomniećał, napomniećany «zwrócić komuś uwagę, przestrzec przed czymś,… … Słownik języka polskiego
przywoływać — Przywołać kogoś do porządku zob. porządek 10 … Słownik frazeologiczny
porządek — 1. Coś jest na porządku dziennym «coś się powtarza, często się zdarza, występuje»: Wiele nauczyłam się też w Stanach, gdzie współpraca nauki z przemysłem jest na porządku dziennym. WO 08/01/2000. 2. Coś jest (nie jest) w porządku «coś nie odbiega … Słownik frazeologiczny
porządek — m III, D. porządekdku, N. porządekdkiem; lm M. porządekdki 1. zwykle blm «regularny układ, rozkład, rozstawienie, plan czegoś; należyty ład, stan czegoś; czystość, schludność» Idealny, wzorowy porządek. Naturalny, przyrodzony porządek. Porządek… … Słownik języka polskiego
porządek — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. porządekdku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}zwykle blm {{/stl 8}}{{stl 7}} stan cechujący się czystością, schludnością, ułożeniem rzeczy w miejscach przeznaczonych dla nich :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nauczyć — dk VIb, nauczyćczę, nauczyćczysz, nauczyćucz, nauczyćczył, nauczyćczony nauczać ndk I, nauczyćam, nauczyćasz, nauczyćają, nauczyćaj, nauczyćał, nauczyćany «ucząc przekazać komuś pewien zasób wiedzy, udzielić wiadomości, wyłożyć coś; wdrożyć do… … Słownik języka polskiego
nauczyć — 1. pot. Ja (cię, was, ich itp.) nauczę... «wykrzyknienie wyrażające pogróżkę, zapowiedź dania komuś nauczki; ja (cię, was, ich itp.) oduczę»: (...) nie bluźnij, smarkaczu! Już ja cię nauczę! – kto ci to powiedział, kto cię herezji nauczył! E.… … Słownik frazeologiczny
rozum — m IV, D. u, Ms. rozummie; lm M. y, D. ów 1. «władza poznawcza umysłu ludzkiego, zdolność myślenia, poznawania, wykrywania związków zależności między postrzeganymi rzeczami, zjawiskami i formułowania sądów, orzekania o tych zjawiskach i… … Słownik języka polskiego
